57-ാം ചരമവാർഷികത്തിൽ നാസിം ഹിക്‌മെത് റാൻ അനുസ്മരിച്ചു! ആരാണ് നാസിം ഹിക്മത് റാൻ?

തുർക്കി സാഹിത്യത്തിലെ മുൻനിര കവികളിലൊരാളായ നസീം ഹിക്‌മെത് റാണിനെ അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആരാധകരും അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണത്തിന് 57 വർഷത്തിനുശേഷം സാഹിത്യത്തിനും കവിതയ്ക്കും ഹൃദയം നൽകുന്നവരും അനുസ്മരിക്കുന്നു. 20 നവംബർ 1901-ന് തെസ്സലോനിക്കിയിൽ ജനിച്ച നസീം ഹിക്‌മെത് റാണിന്റെ കവിതയോടുള്ള ഇഷ്ടം ഗവർണറായിരുന്ന മുത്തച്ഛനിലേക്കാണ്. ഹൈസ്കൂളിൽ എഴുതാൻ തുടങ്ങിയ കവിതകളിലൂടെ പേരെടുത്തു തുടങ്ങിയ മാസ്റ്റർ കവിക്ക് ആദ്യ പ്രശംസ നൽകിയത് സാഹിത്യാധ്യാപകൻ യഹ്യ കെമാൽ ആയിരുന്നു. ആരാണ് നസീം ഹിക്‌മത് റാൻ എന്ന ചോദ്യത്തിനും അവന്റെ ജീവിതത്തെക്കുറിച്ച് ആശ്ചര്യപ്പെടുന്നവർക്കും ഉത്തരം ഇതാ...

നാസിം ഹിക്മെത് റാൻ (15 ജനുവരി 1902 - 3 ജൂൺ 1963), തുർക്കി കവിയും എഴുത്തുകാരനുമാണ്. "റൊമാന്റിക് കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ്" എന്നും "റൊമാന്റിക് വിപ്ലവകാരി" എന്നും വിശേഷിപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. തന്റെ രാഷ്ട്രീയ വീക്ഷണങ്ങളുടെ പേരിൽ ആവർത്തിച്ച് അറസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുള്ള അദ്ദേഹം തന്റെ പ്രായപൂർത്തിയായ ജീവിതത്തിന്റെ ഭൂരിഭാഗവും തടവിലോ പ്രവാസത്തിലോ ചെലവഴിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിതകൾ അമ്പതിലധികം ഭാഷകളിലേക്ക് വിവർത്തനം ചെയ്യപ്പെട്ടിട്ടുണ്ട്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾക്ക് നിരവധി അവാർഡുകൾ ലഭിച്ചിട്ടുണ്ട്.

വിലക്കപ്പെട്ട വർഷങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം Orhan Selim, Ahmet Oguz, Mümtaz Osman, Ercüment Er എന്നീ പേരുകളും ഉപയോഗിച്ചു. ഒർഹാൻ സെലിമിന്റെ ഒപ്പോടെയാണ് ഉറൂർ കാരവൻ വാക്ക്സ് എന്ന പുസ്തകം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്. തുർക്കിയിലെ സ്വതന്ത്ര വാക്യത്തിന്റെ ആദ്യ പരിശീലകനും സമകാലിക തുർക്കി കവിതയുടെ ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട പേരുകളിലൊന്നുമാണ് അദ്ദേഹം. അന്താരാഷ്ട്ര പ്രശസ്തി നേടിയ അദ്ദേഹം ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ലോകത്തിലെ ഏറ്റവും ജനപ്രിയ കവികളിൽ ഒരാളായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.

ജീവിതത്തിലുടനീളം തന്റെ രചനകൾക്കായി 11 വ്യത്യസ്ത കേസുകളിൽ കവിതകൾ നിരോധിക്കുകയും വിചാരണ ചെയ്യുകയും ചെയ്ത നസീം ഹിക്‌മെത്, ഇസ്താംബുൾ, അങ്കാറ, അങ്കാരി, ബർസ എന്നിവിടങ്ങളിലെ ജയിലുകളിൽ 12 വർഷത്തിലേറെ ചെലവഴിച്ചു. 1951-ൽ തുർക്കി റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ പൗരത്വം അദ്ദേഹത്തിൽ നിന്ന് നീക്കം ചെയ്യപ്പെട്ടു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണത്തിന് 46 വർഷത്തിനുശേഷം, 5 ജനുവരി 2009 ലെ മന്ത്രിസഭാ സമിതിയുടെ തീരുമാനത്തോടെ ഈ ഇടപാട് റദ്ദാക്കപ്പെട്ടു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ശവകുടീരം മോസ്കോയിലാണ് സ്ഥിതി ചെയ്യുന്നത്.

ജീവിത കഥ

കുടുംബം

ജനറൽ ഡയറക്ടറേറ്റ് ഓഫ് പ്രസ് ആൻഡ് ഹാംബർഗ് കോൺസൽ ആയിരുന്ന ഹിക്മത് ബെയാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ്, അമ്മ അയ്സെ സെലീൽ ഹാനിം ആണ്. പിയാനോ വായിക്കുകയും പെയിന്റ് ചെയ്യുകയും ഫ്രഞ്ച് സംസാരിക്കുകയും ചെയ്യുന്ന ഒരു സ്ത്രീയാണ് സെലീൽ ഹാനിം. ഒരു ഭാഷാപണ്ഡിതനും വിദ്യാഭ്യാസ വിചക്ഷണനുമായ ഹസൻ എൻവർ പാഷയുടെ മകളാണ് സെലീൽ ഹാനിം. ഹസൻ എൻവർ പാഷ കോൺസ്റ്റാന്റിൻ ബോർസെക്കിയുടെ (പോളണ്ട്: കോൺസ്റ്റാന്റി ബോർസെക്കി, ജനനം 1848 - ഡി. 1826), 1876 ലെ പ്രക്ഷോഭങ്ങളിൽ പോളണ്ടിൽ നിന്ന് ഒട്ടോമൻ സാമ്രാജ്യത്തിലേക്ക് കുടിയേറി, അദ്ദേഹം ഒട്ടോമാൻ പൗരനായപ്പോൾ മുസ്തഫ സെലാലെറ്റിൻ പാഷ എന്ന പേര് സ്വീകരിച്ചു. മുസ്തഫ സെലാലെദ്ദീൻ പാഷ ഒട്ടോമൻ ആർമിയിൽ ഉദ്യോഗസ്ഥനായി സേവനമനുഷ്ഠിക്കുകയും തുർക്കി ചരിത്രത്തെക്കുറിച്ചുള്ള ഒരു സുപ്രധാന കൃതിയായ "ലെസ് ടർക്സ് ആൻഷ്യൻസ് എറ്റ് മോഡേണസ്" (പഴയതും പുതിയതുമായ തുർക്കികൾ) എന്ന പുസ്തകം രചിക്കുകയും ചെയ്തു. ജർമ്മൻ വംശജനായ ഒട്ടോമൻ ജനറൽ മെഹ്‌മെത് അലി പാഷയുടെ, അതായത് ലുഡ്‌വിഗ് കാൾ ഫ്രീഡ്രിക്ക് ഡിട്രോയിറ്റിന്റെ മകളായ ലെയ്‌ല ഹാനിം ആണ് സെലീൽ ഹാനിമിന്റെ അമ്മ. സെലീൽ ഹാനിമിന്റെ സഹോദരിയായ മുനെവ്വർ ഹാനിം കവി ഒക്ടേ റിഫാത്തിന്റെ അമ്മയാണ്.

നാസിം ഹിക്‌മെറ്റ് പറയുന്നതനുസരിച്ച്, അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ് ടർക്കിഷ് കാരനും അമ്മ ജർമ്മൻ, പോളിഷ്, ജോർജിയൻ, സർക്കാസിയൻ, ഫ്രഞ്ച് വംശജരുമായിരുന്നു. അവന്റെ പിതാവ്, ഹിക്മെത് ബേ, സർക്കാസിയൻ നാസിം പാഷയുടെ മകനാണ്. അവന്റെ അമ്മ, അയ്സെ സെലീൽ ഹാനിം, 3/8 സർക്കാസിയൻ, 2/8 പോളിഷ്, 1/8 സെർബിയൻ, 1/8 ജർമ്മൻ, 1/8 ഫ്രഞ്ച് (ഹ്യൂഗനോട്ട്) വംശജയായിരുന്നു.

അദ്ദേഹത്തിന്റെ പിതാവ്, ഹിക്മെത് ബേ, തെസ്സലോനിക്കിയിലെ വിദേശകാര്യ മന്ത്രാലയത്തിൽ (വിദേശകാര്യ മന്ത്രാലയം) ജോലി ചെയ്യുന്ന ഒരു സിവിൽ ഉദ്യോഗസ്ഥനാണ്. ദിയാർബക്കിർ, അലെപ്പോ, കോന്യ, ശിവാസ് എന്നിവിടങ്ങളിലെ ഗവർണറായിരുന്ന നാസിം പാഷയുടെ മകനാണ് അദ്ദേഹം. മെവ്‌ലെവി ഓർഡറിലെ അംഗമായ നാസിം പാഷയും ഒരു സ്വാതന്ത്ര്യവാദിയാണ്. തെസ്സലോനിക്കിയുടെ അവസാനത്തെ ഗവർണറാണ് അദ്ദേഹം. നാസിം കുട്ടിയായിരുന്നപ്പോൾ തന്നെ സിവിൽ സർവീസ് ഉപേക്ഷിച്ച് ഹിക്മത് ബേ, കുടുംബം നാസിമിന്റെ മുത്തച്ഛനൊപ്പം താമസിക്കാൻ അലപ്പോയിലേക്ക് പോയി. അവിടെ ഒരു പുതിയ ബിസിനസ്സും ജീവിതവും സ്ഥാപിക്കാൻ അവർ ശ്രമിക്കുന്നു. പരാജയപ്പെടുമ്പോൾ അവർ ഇസ്താംബൂളിലേക്ക് വരുന്നു. ഇസ്താംബൂളിൽ ഒരു ബിസിനസ്സ് തുടങ്ങാനുള്ള ഹിക്‌മെത് ബേയുടെ ശ്രമങ്ങളും പാപ്പരത്തത്തിൽ കലാശിക്കുകയും അദ്ദേഹം തന്റെ സിവിൽ സർവീസ് ജീവിതത്തിലേക്ക് മടങ്ങുകയും ചെയ്യുന്നു, അത് അദ്ദേഹത്തിന് ഇഷ്ടമല്ല. ഫ്രഞ്ച് അറിയാവുന്നതിനാൽ അദ്ദേഹത്തെ വിദേശകാര്യ മന്ത്രാലയത്തിലേക്ക് മാറ്റി.

കുട്ടിക്കാലം

15 ജനുവരി 1902 ന് തെസ്സലോനിക്കിയിലാണ് അദ്ദേഹം ജനിച്ചത്. 3 ജൂലൈ 1913 ന് അദ്ദേഹം തന്റെ ആദ്യ കവിത ഫെർയാദ്-ഇ വതൻ എഴുതി. അതേ വർഷം അദ്ദേഹം മെക്തേബ്-ഇ സുൽത്താനിയിൽ സെക്കൻഡറി സ്കൂൾ ആരംഭിച്ചു. നാവികസേനാ മന്ത്രി സെമൽ പാഷയോട് ഒരു കുടുംബയോഗത്തിൽ നാവികർക്ക് വേണ്ടി എഴുതിയ വീരകവിത വായിച്ചപ്പോൾ, ആൺകുട്ടി നേവൽ സ്കൂളിൽ പോകണമെന്ന് തീരുമാനിച്ചു. 25 സെപ്റ്റംബർ 1915-ന് ഹെബെലിയാഡ നേവൽ സ്കൂളിൽ പ്രവേശിച്ച അദ്ദേഹം 1918 വിദ്യാർത്ഥികളിൽ എട്ടാമനായി 26-ൽ ബിരുദം നേടി. അവന്റെ റിപ്പോർട്ട് കാർഡ് മൂല്യനിർണ്ണയത്തിൽ, അവൻ തന്റെ വസ്ത്രങ്ങളിൽ ശ്രദ്ധിക്കാത്ത, പരിഭ്രാന്തിയുള്ള, നല്ല ധാർമ്മിക മനോഭാവമുള്ള ഒരു മിടുക്കനും മിതമായ കഠിനാധ്വാനിയുമായ വിദ്യാർത്ഥിയാണെന്ന് പ്രസ്താവിക്കുന്നു. ബിരുദം നേടിയപ്പോൾ ഹമീദിയെ എന്ന സ്കൂൾ കപ്പലിൽ ഡെക്ക് ട്രെയിനി ഓഫീസറായി നിയമിക്കപ്പെട്ടു. 8 മെയ് 17 ന്, അദ്ദേഹം അതിരുകടന്നതിന്റെ പേരിൽ സൈന്യത്തിൽ നിന്ന് പിരിച്ചുവിട്ടു.

ദേശീയ സമര കാലഘട്ടവും യുവത്വവും

മെഹമ്മദ് നസീമിന്റെ ഒപ്പോടെ നാസിം എഴുതിയ "സേർവിയിൽ അവർ ഇപ്പോഴും കരയുകയാണോ", ആദ്യം പ്രസിദ്ധീകരിച്ചത്? എന്ന തലക്കെട്ടിലുള്ള അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിത 3 ഒക്ടോബർ 1918-ന് യെനി മെക്മുവയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു.

19 ജനുവരിയിൽ തന്റെ സുഹൃത്ത് വാല നുറെദ്ദീനുമായി ദേശീയ സമരത്തിൽ ചേരാൻ 1921-ാം വയസ്സിൽ കുടുംബം അറിയാതെ അദ്ദേഹം അനറ്റോലിയയിലേക്ക് മാറി. ഫ്രണ്ടിലേക്ക് അയക്കാതെ വന്നപ്പോൾ കുറച്ചുകാലം ബോലുവിൽ അധ്യാപകനായി ജോലി ചെയ്തു. പിന്നീട്, 1921 സെപ്തംബറിൽ, ബറ്റുമി വഴി മോസ്കോയിലേക്ക് പോയി, കമ്മ്യൂണിസ്റ്റ് യൂണിവേഴ്സിറ്റി ഓഫ് ഈസ്റ്റേൺ വർക്കേഴ്സിൽ നിന്ന് പൊളിറ്റിക്കൽ സയൻസും ഇക്കണോമിക്സും പഠിച്ചു. മോസ്‌കോയിലെ വിപ്ലവത്തിന്റെ ആദ്യവർഷങ്ങൾ അദ്ദേഹം കണ്ടു, കമ്മ്യൂണിസത്തെ കണ്ടുമുട്ടി. 1924-ൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച അദ്ദേഹത്തിന്റെ ആദ്യ കവിതാസമാഹാരമായ 28 കനുനിസാനി മോസ്കോയിൽ അരങ്ങേറി.

1921 നും 1924 നും ഇടയിൽ അദ്ദേഹം മോസ്കോയിൽ ചെലവഴിച്ച സമയത്ത്, റഷ്യൻ ഫ്യൂച്ചറിസ്റ്റുകളും കൺസ്ട്രക്റ്റിവിസ്റ്റുകളും അദ്ദേഹത്തെ പ്രചോദിപ്പിക്കുകയും ക്ലാസിക്കൽ രൂപത്തെ ഒഴിവാക്കി ഒരു പുതിയ രൂപം വികസിപ്പിക്കാൻ തുടങ്ങുകയും ചെയ്തു.

1924-ൽ അദ്ദേഹം തുർക്കിയിലേക്ക് മടങ്ങി, ഐഡൻലിക് മാസികയിൽ ജോലി ചെയ്യാൻ തുടങ്ങി, എന്നാൽ മാസികയിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച കവിതകളും ലേഖനങ്ങളും കാരണം പതിനഞ്ച് വർഷത്തേക്ക് തടവിലാക്കാൻ ആവശ്യപ്പെട്ടപ്പോൾ ഒരു വർഷത്തിന് ശേഷം അദ്ദേഹം സോവിയറ്റ് യൂണിയനിലേക്ക് മടങ്ങി. പൊതുമാപ്പ് നിയമം പ്രയോജനപ്പെടുത്തി 1928-ൽ അദ്ദേഹം തുർക്കിയിലേക്ക് മടങ്ങി. എന്നാൽ വീണ്ടും അറസ്റ്റ് ചെയ്യപ്പെട്ടു. മോചിതനായ ശേഷം അദ്ദേഹം റെസിംലി ആയ് മാസികയിൽ പ്രവർത്തിക്കാൻ തുടങ്ങി.

1929-ൽ ഇസ്താംബൂളിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ച "835 സതർ" എന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിതാ പുസ്തകം സാഹിത്യ വൃത്തങ്ങളിൽ വ്യാപകമായ പ്രത്യാഘാതങ്ങൾ സൃഷ്ടിച്ചു.

ജയിൽ ജീവിതവും പ്രവാസവും

1925 മുതൽ, തന്റെ കവിതകൾക്കും എഴുത്തുകൾക്കും എതിരെ ചുമത്തിയ നിരവധി കേസുകളിൽ അദ്ദേഹം കുറ്റവിമുക്തനായി. അദ്ദേഹത്തെ വിചാരണ ചെയ്ത കേസുകളുടെ പട്ടിക ഇപ്രകാരമാണ്:

• 1925 അങ്കാറ ഇൻഡിപെൻഡൻസ് കോടതി കേസ്
• 1927-1928 ഇസ്താംബുൾ കനത്ത ശിക്ഷാ കോടതി കേസ്
• 1928 റൈസ് ഹൈ ക്രിമിനൽ കോടതി കേസ്
• 1928 അങ്കാറ ഹൈ ക്രിമിനൽ കോടതി കേസ്
• 1931 ഇസ്താംബുൾ രണ്ടാം ക്രിമിനൽ കോടതി ഓഫ് ഫസ്റ്റ് ഇൻസ്റ്റൻസ്
• 1933 ഇസ്താംബുൾ കനത്ത ശിക്ഷാ കോടതി കേസ്
• 1933 ഇസ്താംബുൾ മൂന്നാം ക്രിമിനൽ കോടതി ഓഫ് ഫസ്റ്റ് ഇൻസ്റ്റൻസ്
• 1933-1934 ബർസ ഹൈ ക്രിമിനൽ കോടതി കേസ്
• 1936-1937 ഇസ്താംബുൾ കനത്ത ശിക്ഷാ കോടതി കേസ്
• 1938 വാർ കോളേജ് കമാൻഡ് മിലിട്ടറി കോടതി കേസ്
• 1938 നേവൽ കമാൻഡ് മിലിട്ടറി കോടതി കേസ്

1933ലും 1937ലും സംഘടനാ പ്രവർത്തനങ്ങളുടെ പേരിൽ കുറച്ചുകാലം ജയിൽവാസം അനുഭവിച്ചു. 1938-ൽ, "സൈന്യത്തെയും നാവികസേനയെയും കലാപത്തിന് പ്രേരിപ്പിച്ചു" എന്നാരോപിച്ച് അദ്ദേഹത്തെ അറസ്റ്റ് ചെയ്യുകയും വിചാരണ ചെയ്ത കേസിൽ 28 വർഷവും 4 മാസവും തടവിന് ശിക്ഷിക്കപ്പെടുകയും ചെയ്തു. ഇസ്താംബുൾ, അങ്കാറ, ചങ്കരി, ബർസ എന്നീ ജയിലുകളിൽ അദ്ദേഹം 12 വർഷം തുടർച്ചയായി ചെലവഴിച്ചു. 2007-ൽ പുറത്തിറങ്ങിയ ബ്ലൂ-ഐഡ് ജയന്റ്, ബർസയിലെ നാസിമിന്റെ തടവറയുടെ വർഷങ്ങൾ പറയുന്നു. 14 ജൂലൈ 1950 ന് നടപ്പിലാക്കിയ പൊതുമാപ്പ് നിയമം മുതലെടുത്ത് ജൂലൈ 15 ന് അദ്ദേഹത്തെ മോചിപ്പിച്ചു. പീസ് ലവേഴ്‌സ് അസോസിയേഷൻ സ്ഥാപിക്കുന്നതിൽ അദ്ദേഹം പങ്കെടുത്തു.

നിയമപരമായി ബാധ്യസ്ഥനല്ലെങ്കിലും, സൈനികസേവനത്തിനായി വിളിക്കപ്പെട്ടപ്പോൾ, താൻ കൊല്ലപ്പെടുമെന്ന് ഭയന്ന് 17 ജൂൺ 1951-ന് ഇസ്താംബൂൾ വിട്ട് റൊമാനിയ വഴി മോസ്കോയിലേക്ക് പോയി. 25 ജൂലൈ 1951-ന് മന്ത്രിമാരുടെ കൗൺസിലിന്റെ തീരുമാനപ്രകാരം റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് തുർക്കിയിലെ പൗരത്വം അദ്ദേഹം എടുത്തുകളഞ്ഞതിനുശേഷം, തന്റെ മുത്തച്ഛൻ മുസ്തഫ സെലാലെദ്ദീൻ പാഷയുടെ (കോൺസ്റ്റാന്റിൻ ബോർസെക്കി) ജന്മനാടായ പോളണ്ടിലെ പൗരനായി. കുടുംബപ്പേര് ബോർസെക്കി.

സോവിയറ്റ് യൂണിയനിലെ മോസ്കോയ്ക്കടുത്തുള്ള എഴുത്തുകാരുടെ ഗ്രാമത്തിലും പിന്നീട് മോസ്കോയിലും ഭാര്യ വെരാ തുല്യക്കോവ (വിസ്ഡം) യോടൊപ്പം താമസിച്ചു. വിദേശത്തായിരുന്ന വർഷങ്ങളിൽ അദ്ദേഹം ബൾഗേറിയ, ഹംഗറി, ഫ്രാൻസ്, ക്യൂബ, ഈജിപ്ത് തുടങ്ങിയ ലോകമെമ്പാടും സഞ്ചരിച്ചു, അവിടെ സമ്മേളനങ്ങൾ സംഘടിപ്പിച്ചു, യുദ്ധവിരുദ്ധ, സാമ്രാജ്യത്വ വിരുദ്ധ പ്രവർത്തനങ്ങളിൽ പങ്കെടുക്കുകയും റേഡിയോ പരിപാടികൾ നടത്തുകയും ചെയ്തു. ബുഡാപെസ്റ്റ് റേഡിയോ, ബിസിം റേഡിയോ എന്നിവ അവയിൽ ചിലതാണ്. ഈ സംഭാഷണങ്ങളിൽ ചിലത് അതിജീവിച്ചു.

3 ജൂൺ 1963-ന് പുലർച്ചെ 06:30-ന് പത്രം വാങ്ങാനായി രണ്ടാം നിലയിലെ അപ്പാർട്ട്‌മെന്റിൽ നിന്ന് അപ്പാർട്ട്‌മെന്റിന്റെ വാതിലിലേക്ക് നടക്കുന്നതിനിടയിൽ പത്രം എടുക്കുന്നതിനിടയിൽ ഹൃദയാഘാതത്തെ തുടർന്ന് അദ്ദേഹം മരിച്ചു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ മരണശേഷം സോവിയറ്റ് റൈറ്റേഴ്സ് യൂണിയൻ ഹാളിൽ നടന്ന ചടങ്ങിൽ നൂറുകണക്കിന് സ്വദേശികളും വിദേശികളുമായ കലാകാരന്മാർ പങ്കെടുത്തു, ചടങ്ങിന്റെ ചിത്രങ്ങൾ കറുപ്പും വെളുപ്പും രേഖപ്പെടുത്തി. അദ്ദേഹത്തെ പ്രസിദ്ധമായ നോവോഡെവിച്ചി സെമിത്തേരിയിൽ അടക്കം ചെയ്തു (റഷ്യൻ: NOводевичье кладбище). അദ്ദേഹത്തിന്റെ പ്രസിദ്ധമായ കവിതകളിലൊന്നായ ദി മാൻ വോക്കിംഗ് എഗെയ്ൻസ്റ്റ് ദി വിൻഡ് കറുത്ത ഗ്രാനൈറ്റ് ശവകുടീരത്തിൽ അനശ്വരമായി.

1938 മുതൽ ജയിൽ ശിക്ഷ അനുഭവിച്ചപ്പോൾ മുതൽ 1968 വരെ തുർക്കിയിൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾ നിരോധിച്ചിരുന്നു. 1965 മുതൽ അദ്ദേഹത്തിന്റെ കൃതികൾ വിവിധ പതിപ്പുകളിൽ പ്രസിദ്ധീകരിക്കാൻ തുടങ്ങി.

തുർക്കി പൗരത്വം വീണ്ടും ഏറ്റെടുക്കുന്നു

2006-ൽ, റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് തുർക്കിയിലെ പൗരത്വം എടുത്തുകളഞ്ഞവരുടെ കാര്യത്തിൽ മന്ത്രിമാരുടെ കൗൺസിൽ ഒരു പുതിയ നിയന്ത്രണം കൊണ്ടുവരുമെന്ന് ശ്രദ്ധയിൽപ്പെട്ടു. വർഷങ്ങളായി ചർച്ചചെയ്യപ്പെട്ടിരുന്ന നാസിം ഹിക്‌മെത്, തുർക്കി റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ പൗരത്വത്തിലേക്കുള്ള വഴി തുറന്നിട്ടുണ്ടെന്ന് തോന്നുന്നുവെങ്കിലും, ഈ നിയന്ത്രണം ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ആളുകൾക്ക് മാത്രമാണെന്ന് മന്ത്രിമാരുടെ കൗൺസിൽ പ്രസ്താവിക്കുകയും ചെയ്തു. Nâzım Hikmet കവർ ചെയ്യരുത്, അത്തരം അഭ്യർത്ഥനകൾ നിരസിച്ചു. പിന്നീട്, ആഭ്യന്തര മന്ത്രി അബ്ദുൾകാദിർ അക്‌സു ആഭ്യന്തര കാര്യ കമ്മീഷനിൽ പറഞ്ഞു, “ഡ്രാഫ്റ്റിൽ വ്യക്തിപരമായ അവകാശം ഉള്ളതിനാൽ, അദ്ദേഹം നേരിട്ട് അപേക്ഷിക്കണം. എന്റെ സുഹൃത്തുക്കളും പോസിറ്റീവ് കാര്യങ്ങൾ പറഞ്ഞു, അത് കമ്മീഷനിൽ ചർച്ച ചെയ്തു, തീരുമാനമെടുത്തു, ”അദ്ദേഹം പറഞ്ഞു.

2009 ജനുവരി 5 ന്, "തുർക്കി റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ പൗരത്വത്തിൽ നിന്ന് നാസിം ഹിക്മെത് റാണിനെ നീക്കം ചെയ്യുന്നതുമായി ബന്ധപ്പെട്ട മന്ത്രിമാരുടെ കൗൺസിലിന്റെ തീരുമാനം റദ്ദാക്കാനുള്ള പ്രമേയം" മന്ത്രിമാരുടെ കൗൺസിലിൽ ഒപ്പിനായി തുറന്നു. റിപ്പബ്ലിക് ഓഫ് തുർക്കിയുടെ പൗരത്വം തിരികെ നൽകുന്നതിന് നാസിം ഹിക്‌മെത് റാണിന് അവർ ഒരു ഉത്തരവ് തയ്യാറാക്കിയതായും ഈ നിർദ്ദേശം ഒപ്പിനായി തുറന്നതായും സർക്കാർ പ്രസ്താവിച്ചു. Sözcü1951-ൽ പൗരത്വം എടുത്തുകളഞ്ഞ റാണിന് വീണ്ടും തുർക്കി റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ പൗരനാകാനുള്ള നിർദ്ദേശം മന്ത്രിസഭായോഗം വോട്ടുചെയ്‌തതായി Sü Cemil Çiçek പറഞ്ഞു.

5 ജനുവരി 2009-ന് മന്ത്രിമാരുടെ കൗൺസിൽ എടുത്ത ഈ തീരുമാനം 10 ജനുവരി 2009-ന് ഔദ്യോഗിക ഗസറ്റിൽ പ്രസിദ്ധീകരിച്ചു, 58 വർഷത്തിന് ശേഷം നാസിം ഹിക്മെത് റാൻ വീണ്ടും തുർക്കി റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ പൗരനായി.

ശൈലിയും നേട്ടങ്ങളും

സിലബിക് മീറ്റർ ഉപയോഗിച്ചാണ് അദ്ദേഹം തന്റെ ആദ്യ കവിതകൾ എഴുതാൻ തുടങ്ങിയത്, എന്നാൽ ഉള്ളടക്കത്തിന്റെ കാര്യത്തിൽ അദ്ദേഹം മറ്റ് സിലബിക്സുകളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തനായിരുന്നു. അദ്ദേഹത്തിന്റെ കാവ്യാത്മക വികാസം വർദ്ധിച്ചപ്പോൾ, അദ്ദേഹം സിലബിക് മീറ്ററിൽ സ്ഥിരതാമസമാക്കാതെ തന്റെ കവിതയ്ക്ക് പുതിയ രൂപങ്ങൾ തേടാൻ തുടങ്ങി. 1922 നും 1925 നും ഇടയിൽ, സോവിയറ്റ് യൂണിയനിൽ അദ്ദേഹം ജീവിച്ച ആദ്യ വർഷങ്ങളിൽ, ഈ തിരച്ചിൽ ഒരു തലയിലെത്തി. ഉള്ളടക്കത്തിലും രൂപത്തിലും അദ്ദേഹം തന്റെ കാലത്തെ കവികളിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തനായിരുന്നു. അദ്ദേഹം സിലബിക് മീറ്റർ ഉപേക്ഷിച്ച് തുർക്കി ഭാഷയുടെ സ്വര സവിശേഷതകളുമായി യോജിപ്പുണ്ടാക്കുന്ന ഫ്രീ മീറ്റർ സ്വീകരിച്ചു. മായകോവ്‌സ്‌കിയും ഭാവിയിലെ യുവ സോവിയറ്റ് കവികളും അദ്ദേഹത്തിന് പ്രചോദനം നൽകി.

വിദൂര ഏഷ്യയിൽ നിന്ന് കുതിച്ചുയരുന്നു
മെഡിറ്ററേനിയൻ കടലോളം നീണ്ടുകിടക്കുന്ന ഈ നാട് നമ്മുടേതാണ്.
കൈത്തണ്ടയിൽ രക്തം പുരണ്ട, പല്ലുകൾ ഞെരുങ്ങി, നഗ്നമായ പാദങ്ങൾ
പിന്നെ പട്ടു പരവതാനി പോലെയുള്ള ഭൂമി, ഈ നരകം, ഈ സ്വർഗം നമ്മുടേതാണ്. കൈയുടെ വാതിലുകൾ അടയട്ടെ, ഇനി തുറക്കരുത്
മനുഷ്യനോടുള്ള മനുഷ്യന്റെ അടിമത്തം നശിപ്പിക്കുക, ഈ ക്ഷണം നമ്മുടേതാണ്...

ഒറ്റയ്ക്കും മരം പോലെ സ്വതന്ത്രമായും കാട് പോലെ സഹോദരമായും ജീവിക്കാൻ,
ഈ ആഗ്രഹം നമ്മുടേതാണ്...
(നാസിം ഹിക്മത്)

ഫിക്രെറ്റ് കെസിലോക്, സെം കരാക്ക, ഫുവാട്ട് സാക്ക, ഗ്രൂപ്പ് യോറം, എസ്‌ഗിനിൻ ഗൺലുഗ്, സുൾഫ് ലിവനേലി, അഹ്‌മെത് കായ തുടങ്ങിയ കലാകാരന്മാരും ഗ്രൂപ്പുകളും ചേർന്നാണ് അദ്ദേഹത്തിന്റെ പല കവിതകളും രചിച്ചത്. ഇതിന്റെ ഒരു ചെറിയ ഭാഗം, യഥാർത്ഥത്തിൽ Ünol Büyükgönenç വ്യാഖ്യാനിച്ചു, 1979 ൽ "നമ്മൾ നല്ല ദിവസങ്ങൾ കാണും" എന്ന പേരിൽ ഒരു കാസറ്റ് ടേപ്പായി പുറത്തിറക്കി. അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചില കവിതകൾ ഗ്രീക്ക് സംഗീതസംവിധായകനായ മനോസ് ലോയിസോസ് രചിച്ചു. കൂടാതെ, അദ്ദേഹത്തിന്റെ ചില കവിതകൾ രചിച്ചത് യെനി തുർക്കിലെ മുൻ അംഗമായിരുന്ന സെലിം അടകനാണ്. "ക്ലഗ് വില്ലോ" എന്ന് പേരിട്ടിരിക്കുന്ന അദ്ദേഹത്തിന്റെ കവിത Ethem Onur Bilgiç ന്റെ 2014 ആനിമേറ്റഡ് സിനിമയുടെ വിഷയമായിരുന്നു.

2002-ൽ യുനെസ്‌കോ പ്രഖ്യാപിച്ച നാസിം ഹിക്‌മെത്, സംഗീതസംവിധായകനായ സ്യൂത്ത് ഓസണ്ടർ "നാസിം ഹിക്‌മെറ്റ് ഇൻ സോങ്‌സ്" എന്ന ആൽബം തയ്യാറാക്കി. തുർക്കി റിപ്പബ്ലിക്കിന്റെ സാംസ്കാരിക മന്ത്രാലയത്തിന്റെ സംഭാവനകളോടെ യെനി ദുന്യ റെക്കോർഡ് ലേബൽ ഇത് സാക്ഷാത്കരിച്ചു.

2008-ന്റെ ആദ്യ ദിവസങ്ങളിൽ, നാസിം ഹിക്മത്തിന്റെ ഭാര്യ, പിരായേയുടെ ചെറുമകൻ, കെനാൻ ബെംഗു, "നാല് പ്രാവുകൾ" എന്ന പേരിൽ ഒരു കവിതയും പിരായേയുടെ രേഖകളിൽ നിന്ന് പൂർത്തിയാകാത്ത മൂന്ന് നോവൽ ഡ്രാഫ്റ്റുകളും കണ്ടെത്തി.

പ്രവർത്തിക്കുന്നു

രചിച്ച കവിതകൾ